Mity a Rzeczywistość Marihuany

Na temat konopi indyjskie rozbrzmiewa wiele teorii w tym znajduje się i dużo mitów jak i zarazem dużo prawdy, zatem prześledźmy przedstawianą do tej pory zgromadzoną wiedzę.

Zaczynając od autorstwa nazwy cannabis, która została przypisana Karolowi Linneuszowi, szwedzkiemu, profesorowi uniwersytetu w Uppsali (przyrodnikowi), który w 1753 roku, w dziele Species Plantarum, uporządkował system klasyfikacyjny roślin. Wiedza w raz z opisami mistrza uważane są przez całe grono współczesnych botaników za pierwsze prawidłowo,tj. naukowo opublikowane definicje danych gatunków.

Konopie siewne, Cannabis sativa, to gatunek jednorocznej rośliny zielnej z rodziny konopiowatych (Cannabaceae Endl.), które występują w środowisku naturalnie w Azji. Ponieważ, się łatwo uprawiają, możemy je spotkać w różnych szerokościach geograficznych. Przeważnie mogą osiągać od jednego do trzech metrów, i bywają rozgałęzione. Bowiem kształt dłoniasto-siecznych liści konopi o trzech do siedmiu lancetowatych odcinkach z piłowanym brzegiem a zarazem stał się w przeciągu ostatnich lat artystycznym motywem, symbole mnie tylko młodzieżowych subkultur. Natomiast osobniki żeńskie, są gęściej ulistnione oraz produkują więcej żywicy od poprzednich, która jest przetwarzana na haszysz stosowana jest powszechnie, z przetworzonych konopi inaczej marihuany, jako dany surowiec o działaniu euforyzującym, słabo halucynogennym za sprawą swych właściwości psychoaktywnych. Nasza roślina jest dwupienna: męskie to płoskoni, zwane płoskoniami lub pło skunami, oraz żeńskie czyli głowacze. Odmiany żeńskie posiadają kwiaty, pojedynczy okwiat,który jest niepodzielny; ułożone są podwójnie w kątach małych liści w kłosy pozorne. Kwiaty męskie, biało zielonkawe zebrane w wiechy, znajdują się w kątach liści o łuskowatym kształcie w nie typowym jego wyglądzie. Specyficzni pojedynczy kwiat ma długość ok. 6 mm. Owoce przypominają jajowate orzeszki (podobne do nasion winogrona), są szarożółte. Cannabis sativa jest mało wymagającą rośliną azotolubną (nitrofityczną). Pokryte jej części zielone, są gruczołowymi włoskami, wydzielają intensywny zapach z zarazem bardzo specyficznym. Innym podgatunkiem jest wyodrębniony w 1976 roku, występujący na obszarze Indii, Iranie i Afganistanie Cannabis indica. Inaczej podział przedstawia się, jeżeli wyróżnimy odmiany botaniczne rośliny. Konopie zwyczajne to Cannabis sativa var. Vulgaris, jej indyjska odmiana znana jest jako Cannabis sativa var. Indica, a konopie dzikie nazywamy Cannabis sativa var. ruderalis lub siewnymi.

Analizując bardzo trudno jednoznacznie wyróżnić, które z przemysłowych zastosowań konopi bardziej przysłużyło się ludzkości, aby polepszyć komfort życia. Zaczynając od Oleju konopnego który jest źródłem paliwa, z czym wykorzystujemy go także do produkcji farb, lakierów a także do kosmetyków. Natomiast wartości odżywcze, które dostarcza roślina są wyjątkowo bogate w substancje odżywcze dla naszego organizmu. Zaczynając od tego, iż nasiona konopne zawierają 25% białka, 30% węglowodanów, 15% błonnika, karoten, fosfor, potas, magnez, siarkę, wapń, żelazo i cynk oraz witaminy A, C, D, E, B1, B2, B3, B6; będąc źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych pozwalają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Zielone części rośliny są wszakże wykorzystywane jako pasza dla zwierząt. Mity dotyczące ostatniej woli króla Salomona informuje, że przy budowie tronu monarszego, świątyni z jego rozkazu czynili użytek ze sznurów konopnych. Jednakże nie tylko w Palestynie hodowano ową roślinę do celów przemysłowych – włókniste łodygi konopi przysłużyły się całemu światu do wyrobu tkanin i papieru.

Systematycznie uznawane dobrodziejstwa pozyskiwane z konopi, wg niektórych jej wyznawców, są niewiele znaczące w porównaniu do farmakologicznych wartości, jakie kryje w sobie marihuana. Powszechnie uznano, że odpowiedzialne za psychoaktywne działanie środka są kannabinoidy – są to związki chemiczne oddziałujące na receptory kannabinoidowe znajdujące się w mózgu.

Przynależące do tej grupy są kannabinoidy roślinne:
1) czyli alkaloidy roślin, do których należy tetrahydrokannabinol, tetrahydrokannabivarin, kannabinol oraz kannabidiol.
2) występujące w ciałach ludzi i zwierząt endokannabinoidy.
3) stworzone przez człowieka kannabinoidy syntetyczne, na przykład takie jak CP-55940 czy HU-210. Wiadomo również, że Kannabinoidy roślinne nie są rozpuszczalne w wodzie, natomiast w tłuszczach i alkoholach oraz innych niepolarnych rozpuszczalnikach organicznych. Tetrahydrokannabinol, znany jednakże bardziej jako THC, to izomer kannabidiolu i fundamentalna psychoaktywna substancja konopna o wzorze sumarycznym C21H30O2 i masie cząsteczkowej 314.45 unitów. Toksyczność tego związku jest względnie niewielka. W eksperymentach na szczurach użyto średnio 1000 mg na kilogram masy ciała. Izomery tetrahydydrokannabinolu odróżnia położenie wiązania podwójnego; Δ9-THC i Δ8-THC występują naturalnie. Lecz jak wiadomo powstało kilka izomerów syntetycznych.

Co więcej, właściwości fizykochemicznych warto poznać fizjologiczne działanie substancji. Psychoaktywny wywołana wskutek łączenia izomerów z neuronowymi receptorami kannabinoidowymi przyczyniło naukową dyskusją. Naukowych badaczy zainteresował fakt występowania receptorów w organizmie ludzkim; ich fizjologiczne właściwości, a przede wszystkim związki, które powodują łączenie się z kannabinoidami. Określono, że to anandamid (arachidonyletanolamina, AEA), psychoaktywny endokannabinoid jest związkiem, neuroprzekaźnikiem, który wydziela się w momencie snu a także relaksu. Wywiera wpływ zarówno obwodowo jak i ośrodkowo. Intrygujące jest to, że receptory kannabinoidowe umieszczone są w części kory mózgowej. Nadaremno ich szukać w innych narządach ciała. Odpowiedzialny jest za to pień mózgu, główną kontrolę podstawowych funkcji życiowych, czyli przykładowo bicie serca, oddychanie, jest ich pozbawiony. Wyszczególnione poszczególne czynniki pokazują stosunkowo niska toksyczność kannabinoidów.

Wynikiem zażycia czystego THC

stan głębokiego odprężenia, wzrost apetytu, większa wrażliwość na zapach i smak przy nie dużej dawce zwiększenie wrażliwości na słuch i wzroku przy średniej dawce podrażnienie, zaburzenia orientacji w przestrzeni, stany euforyczne przy dużej dawce.

Inny kannabinoid, psychoaktywny alkaloid, tetrahydrokannabivarin odpowiadam za charakterystyczny zapach rośliny; uwalniany jest przy wyższych temperaturach. Stężenie THCV reguluje długość i trwałość stanu odurzenia. Znamy dwa rodzaje receptorów kannabinoidowych odkrytych w latachosiemdziesiątych: CB1 i CB2. Pierwsze istnieją w ośrodkowym układzie nerwowym,w rejonach odgrywających zasadniczą rolę w procesach zapamiętywania,snu i czuwania; odpowiadają za emocje i postawę ciała. Obwodowe receptory CB2 znajdziemy między innymi w komórkach układu odpornościowego. Drogą syntezy chemicznej otrzymano m.in.rimonabant, lek odchudzający, o dużej skuteczności w leczeniu uzależnień. Kwasy kannabinoidowe ochrania jąkomórki, hamują proces wytwarzania przeciwciał i komórek odpornościowych(immunosupresja). Kannabinoidy zawierają także pokrewną grupę składników określaną jako kanniflawiny, które prawdopodobnie przyczyniają się do analgezji (zmniejszają odczucie bólu) oraz działają przeciwzapalnie.